Znajdź zawartość

Clenbuterol jest od kilku lat stosowany przez kulturystów, początkowo w póżnych latach 80 - tych i na początku 90 - tych stosowany był w USA i na zachodzie Europy przez hodowców bydła , którzy jako pierwsi zwrócili uwagę na własności anaboliczne , a dokładniej antykataboliczne tego preparatu .Na początku lat 90 odnotowano przypadki masowego zatrucia w kilku krajach Europy Południowej produktami mięsnymi pochodzącymi ze zwierząt w hodowli , których stosowano clenbuterol. W tym czasie produktem tym bliżej zainteresowali się kulturyści , którzy zaczęli stosować z powodzeniem clenbuterol w celu utrzymania uzyskanej w czasie cyklu z użyciem anabolików masy mięśniowej . Clenbuterol nie jest związkiem z grupy sterydów anabolicznych , różni się od nich budową chemiczną i odmiennym mechanizmem działania. Ponieważ nie daje działań ubocznych w postaci maskulinizacji tak charakterystycznej dla pochodnych testosteronu - chętnie jest stosowany przez kobiety. Zacznijmy od początku tzn. od zastosowania clenbuterolu w medycynie . Clenbuterol jest stosowany u pacjentów z astmą oskrzelową , posiada bowiem własności agonistyczne w stosunku do receptorów beta 2 zlokalizowanych w oskrzelach tzn . pobudza te receptory prowadząc do rozszerzenia oskrzeli w różnych stanach spastycznych , a także wpływa na uwodnienie wydzieliny w oskrzelach , ułatwiając jej wydalanie w czasie kaszlu na zewnątrz. Clenbuterol posiada długi okres półtrwania w organizmie dochodzący do 40 godzin , a więc prawie 2 dni. Ta informacja jest cenna ze względów praktycznych gdyż przez kulturystów też jest przyjmowany " fazowo" z uwzględnieniem farmakodynamiki tego związku. Clenbuterol jest stosowany po cyklu z użyciem sterydów , a także w okresie przygotowania do zawodów w celu uzyskania rzeźby i nabrania lepszej definicji mięśni . Przyjmuje się , że Clen ma własności kataboliczne dla tłuszczu w tkankach obwodowych tzn. spala zgromadzony w wyniku używania sterydów anabolicznych tłuszcz wykazując jednoczesne działanie anaboliczne w stosunku do tkanki mięśniowej , co daje ciągły przyrost czystej masy mięśniowej nawet między cyklami. Wydaje się więc być idealny dla kulturystów w celu utrzymania "zrobionej" masy . Przeszkodą może być cena. Opakowanie ,w którym jest 100 tabletek , kupione na receptę np. w Austrii lub we Włoszech kosztuje ok 100 PLN. Stosowany w zależności od własności osobniczych każdego kulturysty powiedzmy w ilości 5 tabletek dziennie wystarcza na ok .2 miesiące. Proponuję nie zaopatrywać się w Clenbuterol od przypadkowych osób - handel nim jest tak atrakcyjny , że będą Ci proponować pod tą nazwą wszystko tylko nie prawdziwy clenbuterol Wróćmy do efektów działania clenbuterolu na receptory beta 2 w tkance tłuszczowej . Agonistycznie tzn. pobudzająco na te receptory działa także np. adrenalina lub tak dobrze nam znana z pism o tematyce kulturystycznej - efedryna. Podobnie jak te 2 wymienione wyżej związki clenbuterol przyjmowany w odpowiednich dawkach prowadzi do tzw. efektu termogenicznego przejawiającego się podwyższeniem temperatury ciała oraz spalaniem tkanki tłuszczowej. Innym punktem uchwytu dla clenbuterolu są receptory dla kortykosterydów, które to receptory clen może blokować , stąd pozornie anaboliczny efekt działania. Również tak ciekawy środek jakim jest clen nie jest pozbawiony działań ubocznych szczególnie w większych dawkach. Ze względu na złożoną farmakokinetykę tego związku i długi 2 fazowy, o długości do 48 godzin okres półtrwania zwykle clenbuterol jest stosowany w ilości 2-6 tabletek dziennie w 2 dawkach podzielonych przez 2 dni z następującym po tych 2 dniach okresem 2 dniowej przerwy w takim schemacie jest zwykle przyjmowany przez 2 tygodnie po których następuje przerwa 2- 3 tygodni gdyż przyjmowany ciągle powoduje ciągłe wysycenie receptorów i po ok. 2 tygodniach przestaje być skuteczny . W takim schemacie jest zwykle stosowany przez profesjonalnych kulturystów między cyklami z użyciem sterydów anabolicznych , jednak nie dłużej niż przez 2 -3miesięcy. Należy mieć na uwadze , że efedryna , kofeina , guarana , hormony tarczycy powodują także efekt termogeniczny poprzez oddziaływanie na te same receptory co clenbuterol. Stosowanie clenbuterolu łącznie z wyżej wymienionymi środkami prowadzi do nasilenia działań ubocznych w postaci bezsenności , pobudzenia psychoruchowego drżenia rąk, bólów głowy , bolesnych skurczów mięśni (obniżenie poziomu potasu w surowicy krwi ), nudności, kołatania serca. Przyjmowany sam w większych dawkach bez wskazań lekarskich również może prowadzić do takich objawów.

Na polskim rynku nie uświadczycie już niestety spalaczy tłuszczu zawierających efedrynę. Ich historia została owiana mgłą tajemnicy, zaś wśród niedoszłych, młodszych użytkowników krążą legendy na temat jej działania. Aktualnie efedryna dostępna jest głównie na receptę, występuje także w niewielkich ilościach w lekach dostępnych bez recepty (OTC) oraz w suplementach produkowanych w USA lub innych krajach spoza Unii Europejskiej. Specjalnie dla czytelników „Muscular Development" bierzemy popularną „efkę" oraz jej działanie pod lupę. Do dzieła! Efedryna, czyli 2-(metyloamino)-1-fenylopropan-1-ol jest alkaloidem o budowie chemicznej zbliżonej do amfetaminy, naturalnie występującym w roślinach z rodzaju przęśl, głównie w przęśli chińskiej (Ephedra sinica) znanej także jako Ma Huang. Ekstrakt z ziela przęśli od 5 tysięcy lat stosowany był w tradycyjnej chińskiej medycynie jako remedium na astmę oskrzelową. Medycyna bliskowschodnia wykorzystywała go także do zwalczania gorączki czy przeziębienia. W dzisiejszych czasach efedryna jest otrzymywaną syntetycznie substancją leczniczą stosowaną w stanach skurczowych dróg oddechowych, a także miejscowo, w celu obkurczenia naczyń w stanach zapalnych błony śluzowej. Jednocześnie substancja ta jest bardzo efektywnym środkiem stosowanym przez sportowców różnych dyscyplin jako środek wspomagający odchudzanie, jak również stymulant układu nerwowego. DZIAŁANIE Efedryna należy do grupy substancji o działaniu sympatykomimetycznym, czyli pobudzającym adrenergiczny układ nerwowy. Jej działanie jest pośrednie - stymuluje wydzielanie neuroprzekaźników, takich jak adrenalina czy noradrenalina z neuronów oraz hamuje ich wchłanianie zwrotne. Może także bezpośrednio pobudzać receptory p-adrenergiczne wszystkich podtypów, czyli tych znajdujących się w mięśniach gładkich oskrzeli, w sercu oraz w tkance tłuszczowej. Efedryna, w przeciwieństwie do adrenaliny czy noradrenaliny, może być przyjmowana doustnie, jest wchłaniana z przewodu pokarmowego w ok. 80%, maksymalne stężenie we krwi osiąga po ok. 2 godzinach od przyjęcia, ale jej działanie objawia się już nawet po 15 minutach. Okres półtrwania (czyli czas, po którym stężenie we krwi spadnie o połowę) efedryny wynosi 3-6 godzin, częściowo jest metabolizowana w wątrobie, ale w większości wydalana jest w formie niezmienionej przez nerki. Kwaśny mocz sprzyja wydalaniu tego związku, dlatego im bardziej zakwaszony mamy mocz, tym szybciej efedryna będzie z organizmu usuwana. Dzięki swojemu pośredniemu oraz bezpośredniemu wpływowi na układ adrenergiczny, substancja ta wykazuje szerokie spektrum działania - powoduje rozszerzenie oskrzeli, hamuje wydzielanie śluzu w nich, stymuluje oddychanie, silnie pobudza ośrodkowy układ nerwowy, ponieważ łatwo przenika przez barierę krew-mózg, wywołuje skurcz naczyń oraz przyspiesza pracę serca, a co za tym idzie - wzrost ciśnienia tętinczego, rozluźnia mięśnie gładkie pęcherza i przewodu pokarmowego a także zwiększa kurczliwość mięśni szkieletowych. Pobudzając ręce tory p3-adrenergiczne, które znajdują się w brązowej tkance tłuszczowej, efedryna wpływa stymulujące na procesy termogenezy, a tak; pobudzanie lipolizy. Zarówno zwiększenie termogenezy, jak i lipolizy: ma pozytywne przełożenie na spalanie tkanki tłuszczowej. ZASTOSOWANIE Pomijając zastosowanie efedryny w medycynie, może być ona stosowana jako bardzo skuteczny spalacz tłuszczu i stymulant metabolizmu. Badania wykazały, że dawka 20 mg efedryny już po około 3( -60 minutach od spożycia powoduje zauważalne zwiększenie zużyć tlenu przez organizm. Wykazano także jej wpływ na spoczynkowe zużycię energii (resting energy exoenditure - REE), czyli energii, którą organizm spala samoczynnie w celu utrzymania wszystkich jego funkcji wzrosła ona z 3,6% do 7,1%. W jednym z badań, w którym do dokładnego pomiaru zużywanej energii użyto kalorymetru, wykazano, że suplementacja 10 mg efedryny zwiększyła zużycie energii przez organizm o prawie 23 kcal w ciągu 3 godzin. Naukowcy z Uniwersytetu w Kopenhadze zbadali jak efedryna wpływa na utratę masy ciała podczas długoterminowego stosowania. Badanie przeprowadzono na kobietach z nać wagą, podawano im 20 mg efedryny 3 razy na dobę. Wyniki wykazały, że w ciągu 4 tygodni kobiety straciły średnio 2,5 kg, a w ciągu 1 tygodni - 5,5 kg. Dodatkowo, jedno 5-miesięczne badanie, w których podawano efedrynę wykazało, że członkowie grupy badanej straci średnio 5,2 kg, a członkowie grupy kontrolnej, którym podawano placebo, przytyli o średnio 0,03 kg. Omawiając możliwe zastosowanie efedryny należy wspomnieć także ojej wpływie na mięśnie szkieletowe oraz właściwościach prowadzących do zwiększenia wydolności treningowej. Jako agonista recepto rów p-adrenergicznych, efedryna wykazuje działanie antykataboliczne W czasie redukcji nie tylko wspomaga utratę tkanki tłuszczowej, alf także chroni mięśnie przed ich rozpadem. Działanie to objawia się m.in hamowaniem wydalania azotu z organizmu. Mamy tu zatem do czynieni; z podwójnie korzystnym działaniem, bo jak wiadomo, spalanie tłuszczu wraz z zachowaniem masy mięśniowej jest niezwykle trudne. Efedryna ma także korzystny wpływ na wydolność treningową. W teście na cykloergometrze, polegającym na jeździe o wysokim stopniu intensywność do momentu wyczerpania, osoby, które dostawały placebo były w stanie wykonywać ćwiczenie przez średnio 12,6 minuty, natomiast w przypadki osób, którym podawano efedrynę w dawce 1mg/kg m.c. w połączeniu z kofeiną w dawce 5 mg/kg m.c., czas ten był lepszy o średnio 39% W innym badaniu mierzono czas biegu żołnierzy na dystansie 10 km z hełmem i ekwipunkiem ważącym 11 kg. Osoby, którym podawano 0,8mg efedryny na kg m.c. zanotowały czas lepszy o średnio 2,8%, przy czym lepsze tempo biegu zanotowano podczas ostatnich 5 km trasy. Autorzy badania stwierdzili, że wynik ten miał związek z wywoływanym przez efedrynę zwiększonym stężeniem wolnych kwasów tłuszczowych w krwi, a także z modulacją wydzielania katecholamin. Efedryna ma jednak wpływ nie tylko na wydolność w trakcie treningu aerobowego, ale także siłowego. W badaniu przeprowadzonym na dwudziestu zdrowych mężczyznach w wieku 19-30 lat obserwowano, jak efedryna w dawce 0,8 mg/kg m.c podawana 90 minut przed treningiem wpłynie na liczbę wykonywanych powtórzeń w wyciskaniu nóg na maszynie oraz wyciskaniu sztangi na ławce poziomej, wykonywanych w superseriach. Wyniki wykazały, że osoby, którym podawano efedrynę wykonywały 3 powtórzenia więcej podczas wyciskania nóg na maszynie niż osoby z placebo (16 powtórzeń do 13). Po włączeniu do suplementacji kofeiny, różnica w powtórzeniach urosła do 6 (19 powtórzeń do 13). Różnice w wyciskaniu sztangi na ławce poziomej były mniejsze i wynosiły 1-2 dodatkowe powtórzenia. INTERAKCJE Z KOFEINĄ l ASPIRYNĄ Kofeina posiada zdolność do podnoszenia tempa metabolizmu sama w sobie, ale połączenie jej z efedryną wykazuje synergizm działania, co oznacza, że działanie kofeiny i efedryny podanych razem jest większe, niż można by oczekiwać po matematycznym zsumowaniu działania tych związków osobno. Mechanizm tego synergistycznego działania prawdopodobnie opiera się na hamowaniu działania adenozyny przez kofeinę. Działanie synergistyczne kofeiny i efedryny zaobserwowano in vivo (w żywych organizmach) i z powodzeniem wykorzystano w programach badawczych mających na celu stymulację utraty tkanki tłuszczowej w połączeniu z samą dietą lub z dietą i ćwiczeniami fizycznymi. W toku badań wykazano, że połączenie E+K jest o 64% bardziej efektywne niż suma działań obu składników osobno. Wykazano także, że połączenie efedryny z kofeiną oraz inną metyloksantyną - teofiliną w dawkach odpowiednio 22mg/30mg/50mg wykazuje 2-krotnie silniejsze działanie niż samej efedryny. Zaobserwowano również interakcję pomiędzy efedryną i kwasem acetylosalicylowym czyli aspiryną - bardzo popularnym lekiem zwalczającym objawy grypy i przeziębienia. Aspiryna, mimo że zwiększa efektywność efedryny w spalaniu tkanki tłuszczowej, to sama nie wykazuje takiego działania. W jednym z badań, przeprowadzonym na zwierzętach, zanotowano spadek masy ciała o 18% podczas suplementacji samą efedryną, oraz o 27% podczas połączonej suplementacji efedryny i aspiryny. Mechanizm tej interakcji prawdopodobnie polega na hamowaniu syntezy prostaglandyn (substancji prozapalnych w organizmie) przez aspirynę, co umożliwia lepszą stymulację wydzielania adrenaliny zależną od efedryny. Odkrycie powyższych zależności doprowadziło w 1989 r. do zaprojektowania preparatu zawierającego 20 mg efedryny, 200 mg kofeiny oraz 91 mg aspiryny, który nazwano EKA (ang. ECA - Ephedrine Caffeine Aspirine). Preparat po raz pierwszy został przetestowany rok później. BEZPIECZEŃSTWO STOSOWANIA Efedryna ze względu na swój profil działania może powodować szereg działań ubocznych, głównie ze strony układu sercowo-naczyniowego oraz układu nerwowego. Do działań tych zalicza się: wzrost ciśnienia tętniczego, kołatanie i inne zaburzenia rytmu serca, zwiększenie pobudliwości, uczucie niepokoju, drżenie rąk, zaburzenia psychotyczne, problemy z zaśnięciem. Przedawkowanie skutkuje głównie epizodami psychotycznymi i drgawkami. Działania te są jednak stosunkowo rzadkie, a ryzyko ich wystąpienia maleje z czasem przyjmowania efedryny. Ma to związek ze zjawiskiem tachyfilaksji uniewrażliwiania się organizmu na dany lek. Działanie pośrednie, wpływające na wydzielanie katecholamin w zakończeniach nerwowych maleje, ale działanie bezpośrednie, m.in. na receptory (33 w tkance tłuszczowej utrzymuje się, co potęguje stymulację lipolizy. Mimo relatywnego bezpieczeństwa stosowania efedryny, ze względu na oddziaływanie na serce, nie powinna być stosowana przez osoby z nadciśnieniem tętniczym i jakimikolwiek zaburzeniami pracy serca. Nad stosowaniem efedryny powinny także zastanowić się osoby z cukrzycą, ponieważ może ona wpływać na poziom insuliny we krwi i metabolizm glukozy. http://spalacze.com.pl/ranking-spalaczy-tluszczu/ DAWKOWANIE Efedryna może pochodzić z dwóch głównych źródeł - ekstraktów z przęśli oraz syntezy chemicznej. Ekstrakty cechują się większą popularnością, ponieważ przepisy prawne ich dotyczące są mniej restrykcyjne niż w przypadku czystej efedryny. Jednakże, standaryzacja tych ekstraktów i zawartość w nich efedryny podlega wątpliwości, ponieważ wiele z nich zawiera w większości mniej aktywne izomery takie jak pseudo-efedryna. Syntetyczna efedryna, mimo że charakteryzuje się wysokim stopniem czystości, ma skomplikowany status prawny. Zgodnie z rozporządzeniem 273/2004 Parlamentu Europejskiego ma status prekursora narkotykowego kategorii l, w związku z czym istnieje szereg restrykcyjnych regulacji dotyczących obrotu, posiadania i utylizacji efedryny. W badaniach naukowych najczęstszym schematem dawkowania było przyjmowanie 20 mg efedryny w połączeniu z 200 mg kofeiny dwa razy dziennie. Według danych zawartych w literaturze farmaceutycznej, dawkami efedryny zwykle stosowanymi doustnie są 25 mg jednorazowo oraz 50-100 mg na dobę oraz 50 mg jednorazowo i 150 mg dobowo w dawkach maksymalnych. Stosując efedrynę należy pamiętać, że przyniesie ona w pełni oczekiwany skutek jedynie w połączeniu z odpowiednią dietą oraz ćwiczeniami fizycznymi.