Znajdź zawartość

Glicerol Glicerol jest związkiem występującym naturalnie w organizmie człowieka. Stanowi on ok. 10%jego tkanki tłuszczowej . Glicerol jest związkiem działającym " odwadniająco " w zupełnie innym mechanizmie niż furosemid i inne diuretyki. Furosemid jest typowym diuretykiem pętlowym , który działa w ramieniu wstępującym pętli nefronu w nerkach , powodując zwiększenie objętości moczu , a co za tym idzie zagęszczenie krwii. Z tego krótkiego opisu wynika , że furosemid w mechanizmie bezpośrednim powoduje utratę wody z przedziału wewnątrznaczyniowego .Glicerol " wyciąga " wodę z przestrzeni międzykomórkowych tkanki mięśniowej jego działanie jest więc zdecydowanie bardziej precyzyjne niż diuretyków . Chcę zwrócić uwagę , że glicerol " przesuwa " wodę do przedziału wewnątrznaczyniowego powodując wzrost ciśnienia tętniczego krwi. Nie nadaje się więc dla kulturystów którzy mają problemy z podwyższonym ciśnieniem krwi ( furosemid powoduje obniżenie ciśnienia tętniczego krwi ). Glicerol jest szczególnie chętnie stosowany w dniu pokazów na kilka godzin przed występem. Ilość glicerolu wywierająca najkorzystniejszy efekt u danego kulturysty jest jak w przypadku innych środków zróżnicowana osobniczo. Przyjmuje się , że optymalne działanie powodowane jest przez ok. 30 -50 gram glicerolu przyjęte po zmieszaniu z wodą w ilości 0,5 litra na kilka ( do sześciu ) godzin przed zawodami. Niektórzy kulturyści przyjmują przed zawodami glicerol łącznie ze szklanką lub dwoma wina. Alkohol posiada własności rozszerzające naczynia żylne, powodując lepszy rysunek naczyniowy w czasie pokazu .

Furosemid Furosemid jest diuretykiem tzn. lekiem moczopędnym i nie należy do grupy sterydów anabolicznych Wymieniłem ten jeden lek gdyż jest on chyba najbardziej znanym i charakterystycznym przedstawicielem diuretyków. Ze względu na swoje własciwości jest stosowany w różnych dyscyplinach sportu nie tylko w kulturystyce. Od 1988 roku jest na liście środków tzw. dopingujących chociaż z dopingiem , w klasycznym rozumieniu tego słowa ma niewiele wspólnego. Stosowany jest przez przedstawicieli sportów walki w celu szybkiej utraty wagi ciała aby zakwalifikować się do niższej kategorii wagowej. Zależnie od drogi podania (dożylna , domięśniowa, doustna ) działa szybciej lub wolniej i jego działanie utrzymuje się dłużej lub krócej. Stosowany bezpośrednio na dzień lub kilka godzin przed zawodami powoduje nagłą diurezę, która prowadzi do szybkiej utraty wody i minerałów ( sód , potas, chlor, magnez, wapń ).Niebezpieczna i ryzykowna jest praktyka stosowania furosemidu w połączeniu z innymi środkami gwałtownie redukującymi ilość wody i minerałów w organizmie np. sauna , sól gorzka ( środek przeczyszczający ) . Prowadzi to do szybkiego odwodnienia i utraty soli , które mogą przejawiać się nagłym obniżeniem ciśnienia krwi , ogólnym osłabieniem , zawrotami głowy , wymiotami , zwiększona skłonność do tworzenia zakrzepów, osłabieniem słuchu , bolesnymi skurczami mięśni , tężyczką , niebezpiecznymi dla życia zaburzeniami rytmu serca związanymi z utratą jonów potasu. Stosowany także był przez przedstawicieli wszystkich dyscyplin sportowych w celu wymuszenia diurezy, aby bezpośrednio przed zawodami na których są stosowane kontrole antydopingowe " wypłukać " organizm z niedozwolonych środków np . przez kulturystów w celu zmniejszenia ryzyka wykrycia sterydów anabolicznych w próbkach moczu. Przez kulturystów stosowany jednak najczęsciej w celu uzyskania rzeźby przed zawodami , chociaż nie jest to najlepszy sposób gdyż furosemid nie prowadzi do usunięcia wody bezpośrednio z przestrzeni międzytkankowych lecz z krwioobiegu. W celu uzyskania lepszej rzeźby i waskularności bardziej nadaje się glicerol ,o którym w następnym rozdziale. Teraz krótko o zastosowaniu furosemidu w medycynie. Produkowany na całym Świecie w postaci tabletek po 20 i 40 mg oraz ampułek (do podawania dożylnego i domięśniowego) po 20 mg. Stosowany w obrzęku płuc , obrzęku mózgu ,w nadciśnieniu , w zatruciach różnymi środkami ( do wywołania diurezy i oczyszczeniu organizmu z toksyn ) , z jednoczesnym wlewem dożylnym roztworu soli fizjologicznej. Przyjmowanie diuretyków bez nadzoru lekarza , w przeciwieństwie do stosowania sterydów anabolicznych, może stanowić bezpośrednie zagrożenie dla życia. Jak już to zostało zaznaczone diuretyki są stosowane w ostatnim etapie przygotowań przed zawodami. Leki z grupy diuretyków są odpowiedzialne za zaburzenia gospodarki elektrolitowej ustroju , szczególnie dotyczy to jonów potasu, sodu, magnezu, wapnia. Może to dawać niepożądane następstwa w postaci skurczów mięśni , a także znacznie poważniejsze w postaci osłabienia , drgawek , zaburzeń świadomości ,a nawet częstoskurczu komorowego , prowadzącego w krótkim czasie do śmierci. Przyjmowanie furosemidu, który jest diuretykiem powodującym utratę potasu z moczem , powinno się odbywać przy jednoczesnym częstym monitorowaniem stężenia potasu i sodu w osoczu krwi, niezależnie od tego furosemid powinien być stosowany z doustnymi preparatami potasu. Następstwem dłuższego stosowania furosemidu jest hypokaliemia. Warto w tym miejscu wspomnieć , że często jest popełniany przez kulturystów błąd . Najczęściej w ich ręce trafia jakiś środek reklamowany przez innego kulturystę jako preparat na uzyskanie rzeźby , którego mechanizmu działania nie znają . Stosują go więc podobnie jak większość innych diuretyków , łącznie z preparatem potasu. Jest to niebezpieczne w przypadku tzw. diuretyków oszczędzających potas ( tzn. zatrzymujących potas w organizmie ) najczęsciej spironolakton. Stosowanie spironolaktonu łącznie z preparatami potasu może prowadzić do hiperkaliemi . Hiperkaliemia może prowadzić do stanów zaburzeń świadomości w postaci splątania , a także odwracalnych niedowładów i znacznie poważniejszych powikłań kardiologicznych w postaci bradykarii , dodatkowych skurczy pochodzenia komorowego , a nawet asystolii prowadzącej, bez podjęcia natychmiastowej akcji reanimacyjnej do śmierci . Oprócz tego szybka utrata wody wewnątrznaczyniowej , w wyniku stosowania środków odwadniających wiąże z niebezpieczeństwem nagłego obciążenia układu krążenia. Zbyt szybkie obniżenie ciśnienia tętniczego krwi za pomocą diuretyków może prowadzić do hipotonii ortostatycznej. Przy nagłej zmianie pozycji ciała z leżącej na siedzącą lub na stojącą mogą wystąpić zawroty głowy i omdlenia. Jest to spowodowane nagłym obniżeniem przepływu naczyniowego w ośrodkowym układzie nerwowym. Najpopularniejsze grupy środków moczopędnych to: diuretyki pętlowe , tiazydy.i diuretyki oszczędzające potas. Cena jednego opakowania furosemidu wynosi ok. 2 zł

Przewodnienie hipotoniczne prowadzi do hiponatremii - nienaturalnie niskiego poziomu sodu we krwi, powodującego obrzęk mózgu i śmierć w ciągu kilku godzin od zaobserwowania pierwszych objawów. Hiponatrernia występuje najczęściej w wyniku wypicia zbyt dużej ilości wody w bardzo krótkim czasie, co skutkuje rozcieńczeniem elektrolitów (sód, potas i magnez) w komórkach i zaburzeniem gospodarki wodnej organizmu. W ostatnich latach przypadki zgonu spowodowane przewodnieniem miały miejsce podczas „chrztów" w bractwach studenckich. Kulturyści przyjmujący leki moczopędne również znajdują się w grupie ryzyka wystąpienia hiponatremii. Na podstawie 103 przypadków przeanalizowanych przez badaczy z Erasmus Medical Center w Holandii wywnioskowano, że stosowanie moczopędnego chlortaiidonu zwiększa ryzyko hiponatremii o niemal 11%. Kulturyści często używają diuretyków podczas przygotowań do startu, zdaje się, że powinni rozważyć zastosowanie innego leku, takiego jak hydrochlorotiazyd lub zupełnie zrezygnować z syntetycznych diuretyków. („The American Journal of Medianę", opublikowano w Intemecie 5 maja 2014)