Znajdź zawartość

Testosteron wytwarzany jest w komórkach śródmiąższowych jądra ( komórkach Leydiga ), każdego zdrowego mężczyzny., pod wpływem, o czym już wspominałem ,LH - hormonu wytwarzanego przez część gruczołową przysadki. .Jądra produkują dziennie od 4 do 10 mg testosteronu. W organizmie kobiet testosteron jest produkowany przez korę nadnerczy w ilości średnio 10- krotnie mniejszej. Obok jąder testosteron jest u mężczyzn wytwarzany także przez nadnercza ,jednak ze względu na jego niewielkie ilości nie ma on u dorosłego mężczyzny większego znaczenia. Jądra wytwarzają także wiele innych androgenów. Ze względu na wytwarzaną ilość znaczenie mają tylko androstendion (ok.1mg na dobę), androstendiol, dehydroepiandrosteron ( DHEA), które są bezpośrednimi prekursorami dla testosteronu, oraz dihydrotestosteronu (DHT). DHT powstaje poprzez redukcję zachodzącą w cząsteczce testosteronu pod wpływem enzymu alfareduktazy. Dihydrotestosteron nie ulega przemianie do estrogenów ( to znaczy nie aromatyzuje ) i posiada kilkukrotnie większą zdolność do łączenia się z receptorami androgenowymi w tkankach obwodowych. Wydawać by się więc mogło, że jest to wymarzony hormon anaboliczny dla kulturystów, jednak stwierdzono , że posiada on głównie powinowactwo do receptorów w gruczołach łojowych skóry i receptorów w mieszkach włosowych będąc odpowiedzialnym za łysienie typu męskiego. Jest to jedno z działań ubocznych męskich hormonów plciowych , które posiadają własności androgenne oraz testosteronu dostarczanego w większych ilościach z zewnątrz. Androgeny ulegają przekształceniu przez alfa-reduktazę do DHT , który jest odpowiedzialny jak już wspomniałem,. za przetłuszczoną skórę w czasie cyklu i za wypadanie włosów. Dodatkowym niekorzystnym efektem wysokiego stężenia DHT w surowicy krwi jest jego większe powinowactwo do receptorów androgenowych niż testosteronu i innych syntetycznych sterydów anabolicznych. DHT po związaniu z tymi receptorami wywiera prawie wyłącznie działanie androgenne nie pozwalając na przyłączenie się do receptorów innych sterydów anabolicznych , które cechują się wyższym indeksem anabolicznym (wykazują przewagę efektów anabolicznych w postaci syntezy białka mięśni przy niewielkich działaniach androgennych ) . Zaznaczę jeszcze ,że dla testosteronu przyjmuje się wartość indeksu anaboliczno-androgennego jako 1 tzn., że działa on z jednakową siłą anabolicznie i androgennie. Szczególnie ulubione przez kulturystów są te syntetyczne anaboliki 2-giej generacji , które mają niewielkie uboczne działania androgenne. Mam tutaj na myśli np. nandrolon . Teraz ,krótko zajmijmy się dystrybucją endogennego (tj. tego wytwarzanego przez jądra ) testosteronu.