Znajdź zawartość

Indeks terapeutyczny lub inaczej stosunek działania anabolicznego do androgennego jest parametrem charakterystycznym dla każdego sterydu anabolicznego . Jak już to było podkreślone żaden nawet najlepszy steryd anaboliczny nie jest pozbawiony działań androgennych. Klasycznym sterydem anaboliczno-androgennym jest testosteron . Wytwarzany już w życiu płodowym odpowiedzialny jest za powstawanie narządów płciowych , w okresie dojrzewania u młodego chłopca jest odpowiedzialny za rozwój zewnętrznych narządów płciowych, charakterystyczne owłosienie ciała, zmianę barwy głosu, wzrost libido. Są to wszystko działania androgenne testosteronu, ale wiadomo też , że w okresie dojrzewania testosteron odpowiedzialny jest również za pogrubienie kości , rozwój mięśni, wzrost wytrzymałości , jest to związane z własnościami anabolicznymi testosteronu. Era badań nad testosteronem rozpoczęła się od 1935 roku, kiedy po raz pierwszy zsyntetyzowano go w laboratorium. Od tego czasu do dzisiaj trwa okres stałego rozwoju środków z grupy sterydów anaboliczno-androgennych. Ostatnim wyzwaniem dla naukowców jest AIDS i związany z nim zespół utraty beztłuszczowej masy ciała prowadzący w szybkim czasie do kalectwa. W laboratoriach uniwersyteckich prowadzone są badania nad syntezą sterydu anabolicznego o jak największym indeksie terapeutycznym , pozbawionego działań androgennych i innych niekorzystnych działań ubocznych Wskaźnik terapeutyczny dla testosteronu został przyjęty jako 1 tzn. posiada on równie silne własności anaboliczne co androgenne. Jak do tej pory najbardziej obiecujący jest oxandrolon, steryd anaboliczny o wysokim indeksie terapeutycznym , wynoszącym ok. 13, ma on już bogatą historię , udokumentowaną sukcesami w leczeniu zespołu utraty w AIDS. Wracając do historii zastosowania nowopowstałego (1935 rok) testosteronu w medycynie i kulturystyce. Już w 40 roku był stosowany wśród elity kulturystów i ciężarowców. W medycynie w latach 30 i 40- tych znalazł zastosowanie w leczeniu gruźlicy , cukrzycy, gangreny, paraliżu, grypy, gruźlicy , migreny. Jak widzimy stosowany był często bez uzasadnienia , uważany za złoty środek na wszystko. Później stosowany w leczeniu m.in. impotencji, niedokrwistości, złamań kości, aż do obecnych zastosowań w medycynie. Jak do tej pory nie udało się dokładnie stwierdzić jaki jest związek indeksu terapeutycznego z budową chemiczną , na drodze empirycznej stwierdzono , że pewne zmiany w strukturze testosteronu powodują zmianę wartości indeksu terapeutycznego z przewagą działania anabolicznego lub androgennego.