Znajdź zawartość

Większość SARM-ów to słabe anaboliki. Selektywne modulatory receptora androgenowego (SARMs) to klasa związków niesterydowych, które aktywują receptory androgenów w podobny sposób jak hormony anaboliczne. Pomimo podobnego schematu działania, SARM-y wykazują znacznie więcej cech anabolicznych niż androgennych, inaczej niż w przypadku sterydów. Właśnie przewaga efektów anabolicznych nad androgennymi być może pozwoli uniknąć niektórych niechcianych efektów ubocznych stosowania sterydów anabolicznych, choć póki co są to jedynie spekulacje czysto teoretyczne. Gdyby jednak znalazły one potwierdzenie, SARMy mogłyby być bezpieczniejsze w użyciu niż sterydy stosowane w celach poprawy wydolności. Pomimo przewagi efektów anabolicznych nad androgenicznymi, wpływ selektywnych modulatorów receptorów androgenowych na budowanie masy mięśniowej zwykle nie jest tak znaczący, jaki obserwuje się po zastosowaniu sterydów anabolicznych. Ostatnio jednak opracowano SARM-y wykazujące znacznie silniejsze właściwości anaboliczne, co sugeruje, że odpowiednie modyfikacje struktury chemicznej mogą nasilać efekty anaboliczne i osłabiać działanie androgeniczne, czyniąc dany SARM środkiem skutecznie rozbudowującym masę mięśniową bez charakterystycznych dla sterydów niepożądanych skutków ubocznych. Choć idealny selektywny modulator receptora androgenowego jeszcze nie został opracowany, przeprowadzone przez J.T. Daltona i jego współpracowników badanie wykazało, że ochotnicy przyjmujący SARM o nazwie Enobosarm wykazywali zależne od dawki przyrosty masy mięśniowej i siły fizycznej, a przyjmowanie tego środka pozostawało bez wpływu na rozmiar prostaty, której powiększenie jest jednym podstawowych skutków androgennych stosowania sterydów. Badacze stwierdzili, że Enobosarm to doustny SARM o selektywnym dla tkanek działaniu anabolicznym i androgennym. Trzeba jednak obiektywnie stwierdzić, że choć współczynnik efektów anabolicznych do androgennych jest bardzo dobry, to biorąc pod uwagę wartości bezwzględne, środek ten jest niewystarczająco anaboliczny, by móc zastąpić sterydy. Stwierdzenie to można zresztą odnieść do niemal wszystkich selektywnych modulatorów receptorów androgenowych. Dodatkowe badania zaowocowały stwierdzeniem, że istnieją też inne modulatory receptorów androgenów umiarkowanie zwiększające masę mięśniową, ale przyrosty te nie dają się nawet porównać do wpływu, jaki na masę mięśni szkieletowych mają sterydy anaboliczne- Za umiarkowane przyrosty uznajemy tu 1-1,5 kg masy mięśniowej uzyskane w ciągu 4-6 tygodni stosowania tego typu SARMów, co nijak się ma do 5-7 kilogramów masy beztłuszczowej, jaką można osiągnąć, stosując przez taki sam okres enantat testosteronu w dawkach rzędu 300-600 mg. SARM YK11 obniża poziom miostatyny Mimo że selektywne modulatory receptora androgenowego są dość słabymi środkami w porównaniu do sterydów, to jednak badanie przeprowadzone przez Y. Kanno i jego współpracowników wykazało, że jeden z nich, YK11, może mieć bardzo wysoki potencjał anaboliczny. Selektywny modulator receptora androgenowego o nazwie YK11 wykazuje zdolność do regulacji poziomu niezwykle ważnego białka - miostatyny. Miostatyna należy do transformujących czynników wzrostu beta (TGF-beta), grupy czynników wzrostu odpowiedzialnych, niejako wbrew swej nazwie, za ograniczanie rozwoju mięśni. Miostatyna blokuje przyrost mięśni poprzez hamowanie tworzenia nowych włókien mięśniowych w procesie zwanym miogeneza. Ponadto miostatyna ogranicza też skalę hipertrofii uzyskiwanej poprzez aktywność ścieżki mTOR. Poziom miostatyny jest regulowany w mięśniach przez folistatynę, która wiąże miostatynę i zapobiega jej katabolicznemu działaniu. W badaniu wykazano, że SARM YK nie tylko podnosi poziom folistatyny, ale też ogranicza niszczycielskie działanie miostatyny, nasilając miogenezę. Ponadto badanie wykazało też selektywną zdolność SARM YK11 do aktywowania ścieżki sygnałowej folistatyny w porównaniu do dihydrotestosteronu (DHT), który w ogóle nie wpływa na wydzielanie folistatyny. Ponieważ DHT jest bardzo androgenny, zaś YK11 ma działanie głównie anaboliczne. zdolność YK11 do selektywnego modulowania aktywności folistatyny w porównaniu do DHT może się przekładać na różnicę w ich profilach anabolicznych i androgennych.